بترس از روزی که دنیا بخواهد انتقام مظلومی را بستاند

کم نیستند کسانی که خود را محور هستی می شمارند و معیار عدالت اند و میزان انصاف.

انسانیت البته به شعار نیست، به داستان های اینستاگرام و وضعیت های واتساپ و سایر شبکه های اجتماعی نیست. البته به کلام و فکر و افاده هم نیست.

انسانیت

در مرام است

در راه است

در منش است

در رفتار است

آنی که در دوران دوستی اش خنجر زده و بعد خنجر را بیشتر فرو کرده و بعد خنجر آغشته به خون را بر بدن نزدیکان دوستش زده حالا وقتی با رفتاری که اندکی و فقط اندکی مشابه رفتار خودش است مواجه می شود می گوید در دشمنی بزرگوار است و البته این هم باز شعار است و شعار است و شعار

ای انسان تو نمود گفتارت نیستی، نمود کردارت هستی
نمود رفتارت
پس نپسند آنچه برای خود نمی پسنید
و نکن آنچه دوست نداری در حق تو انجام دهند

و نرو آن راهی که دوست نداری علیه تو بروند
و نگو آنچه دوست نداری علیه تو بگویند

و گر نه دنیا دار مکافات است

بترس از روزی که دنیا بخواهد انتقام مظلومی را از تو بستاند

مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست
تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است...